آیه های عاشقانه ...

به نام بخشایندهء بی منت من
***********************

کس نمیداند زمن جز اندکی
وز هزاران جرم و بد فعلی یکی

من همی ام  دانم و ستار من.
 جرمها و زشتی کردار من

هر چه کردم جمله ناکرده گرفت
طاعت ناآورده.  آورده گرفت

نام من در نامهء پاکان نوشت
دوزخی بودم
 ببخشیدم بهشت

عفو کردن جملگی جرم و گناه
شد سفید آن نامه و روی سیاه

آه کردم چون رسن شد آه من
گشت آویزان رسن در چاه من

آن رسن بگرفتم و بیرون شدم
شاد و زفت و فربه و گلگون شدم

در بن چاهی همی  بودم نگون
در دو عالم هم نمیگنجم کنون

آفرینها بر تو بادا ای خدا
ناگهان  کردی مرا از غم جدا
گر سر هرموی من گردد زبان
شکرهای تو نیاید بر زبان