Oh, no, no
I don't need nobody
& I don't fear nobody
I don't call nobody but you
My One & Only
باید از محسن ممنون باشم که سر اون جریان! پشتم وایساد.. حرفام رو شنید و فقط
بهم لبخند زد! خودش میدونه که الان چقدر احساس راحتی دارم.. و حتی خوشبختی..
نگاه میکنم می ببینم که اطرافیانم ازخانواده م گرفته تا دوستام از سرم هم زیادن !
شاید این منم که لیاقتشون رو ندارم.. حتی اون ۷ نفر رو !!
من همیشه دوستشون داشتم.. غریبانه ترین روزامونو با هم گذروندیم.. راحت به دستشون
نیاوردم که راحت از دستشون بدم.. حیف از ما که بخوایم دچار سو تفاهم شیم!!
===========
پ.ن : شعر بالا قشنگ ترین قسمت آهنگیه که تو وبلاگم گذاشتم.
تقدیمش می کنم به محسن ...
شما هم اینک گردیدید!
و اما اصل مطلب...
you don`t need nobody, you are everybody...
راستی! من ذهنم رو تعطیل کردم. بهش اجازه نمی دم سر و صدا کنه.
اگه منظورت اینه که چرا نمی نویسم، برای اینه که من یا نمی نویسم، یا چیزی می نویسم که یه سیلی محکم به ذهن خودم بزنه :)
میگما این علامت تعجبات تاکییده یا تعجب ؟
آخیش درست شد...اونروزی ها که نمی تونستم چیزی بنویسم انگار گلومو گرفته بودن داشتم خفه می شدم....
راستی چقدر بیزاقه که تو رو خط نیستی؟!
بابا زوج خوشبخت....الهی خوب و خوش باشین سبز و خرم باشید:دی (یاده لی لی افتادم)
اون عدد ۷ که اون وسط بنفش نوشتی خیلی ژولیه...
بیزاقه...ژولیه...این کلمه ها رو فاطمه از کجا آوردی؟!!
بعدشم...من خودم تکی از سرت زیادم ۶ نفر دیگه که خیلی واضحه!!! :دی
خواهش می کنم دوست جون. قابلی نداشت...