بی تو مهتاب شبی باز از آن گوچه گذشتم
همه تن چشم شدند خیره به دنبال تو گشتم
شوق دیدار تو لبریز شد از جام وجودم
شدم آن عاشق دیووانه که بودم
در نهان خانه جانم گل یاد تو درخشید
باغ صد خاطره خندید، عطر صد خاطره پیچید
یادم آمد که شبی با هم از آن گوچه گذشتیم..
پر گشودیم و در آن خلوت دل خواسته گشتیم
ساعتی بر لب آن جوی نشستیم...
تو همه راز جهان ریخته در چشم سیاهت ! من همه، محو تماشای نگاهت !
>>>><<<<
آسمان صاف و شب آرام
بخت خندان و زمان رام
خوشه ی ماه فرو ریخته بر آب
شاخه ها دست بر آورده به مهتاب
شب و صحرا و گل و سنگ
همه دل داده به آواز شب آهنگ
>>>><<<<
یادم آید تو به من گفتی از این عشق حذر کن
لحظه ای چند بر این آب نظر کن..
آب آینه عشق گذارن است.
تو که امروز نگاهت به نگاهی نگران است
باش فردا که دلت ب دگران است
تا فراموش کنی، چندی از شهر سفر کن
با تو گفتم..
حذر از عشق ندارم
سفر از پیش تو هرگز نتوانم..
روز اول که دل من به تمنای تو پر زد ، چو کبوتر لب بام تو نشستم!
تو به من سنگ زدی!
من نرمیدم.. نه گسستم...
باز گفتم، که تو صیادی و من آهوی دشتم
تا به دام تو در افتم.. همه جا رو گشتم و گشتم..
حذر از عشق ندارم
>>>><<<<
اشکی از شاخه فرو ریخت..
مرغ شب ناله تلخی سر داد.. ماه گریست..
>>>><<<<
اشک در چشم تو لرزید.،
ماه بر عشق تو خندید!
یادم امد که دگر از تو جوابی نشنیدم...!
پای در دامن اندوه کشیدم ، نه گسستم... نه رمیدم!!
رفت از ظلمت شب آن شب و شبهای دگر
نگرفتی دگر از عاشق آزرده خبر..
نکنی دیگر از آن کوچه گذر..
بی تو اما،
به چه حالی من از آن کوچه گذشتم...