یه ملودیه وحشتناک .. یه صدای بلند .. میاد تو گوشم ... ...

صداش اینقدر بلنده که گوشامو میگیرم ...

هر بار که میخواد شروع شه .. صدائی .. صدائی مثل ناقوس کلیسا میاد ..

نگاه کن ..

امروز نوبت اونه .. دارن میبرنش ..

شاید فردای اون .. شاید فردای بعدش .. و بعدترش ...

نگران نباش .. بلاخره وقتش میرسه ... اونوقت .. اونوقت ..


همون ملودی .. اهنگ لالائیه شبهای منه ...


 -------------------------------

همون حس سنگینه .. دست خودم نیست .. اصلا نیست .. شاید اگه فرصتی بود که خالیش کنم .. راحت میشدم دیگه چیزی نبود
اما هر بار .. نصفش میمونه ... منم دیگه نای غر زدن ندارم ...
باهاش به تفاهم رسیدم ... خیلی وقتها کاری به کارم نداره .. ولی خوب ... گاهی هم دلش واسم تنگ میشه ..(: